Boekrecensie: De jongen, de mol, de vos en het paard

In het kader van Maand van de Spiritualiteit lazen zes studenten de genomineerde boeken voor Beste Spirituele Boek.

Deze keer recenseert Marije van der Mik een boek van Charlie Mackesy, vertaald door Arthur Japin.

Ontroerend en tijdloos

“De jongen, de mol, de vos en het paard is een uniek, ontroerend en tijdloos boek. Charlie Mackesy, illustrator en schrijver van het boek neemt je mee op reis met de jongen, de mol, de vos en het paard. Door middel van illustraties en bijna one-liner-achtige dialogen op elke pagina leer je de personages uit het boek steeds beter kennen. Voor iemand zoals ik, die erg van lezen houdt, maar tegelijkertijd beeldend is ingesteld, is het bijna een verademing om een boek met diepgang te vinden dat zowel tekstueel als illustratief mij prikkelt.

Het verhaal gaat over een jongen die eenzaam is en een mol ontmoet. Ze brengen samen tijd door met het staren naar en wandelen door de wildernis. Mackesy schrijft hierover in zijn introductie ‘Volgens mij is de wildernis een beetje zoals leven – eng soms, maar mooi’. Iets wat eenieder naar mijn beleving wel herkent. Onderweg ontmoeten ze de vos, die is vooral stil, want het leven heeft hem pijn gedaan. En tot slot ontmoeten ze het paard, die het grootste is wat zij ooit zijn tegengekomen, maar ook het zachtaardigste. Het paard zit vol met wijsheden.

Samen met de jongen, de mol, de vos en het paard ga je op weg en wissel je gedachten uit. De jongen stelt veel vragen, waar de overige personages antwoord op geven. Elk dialoog start met een grote vraag of gedachte waar je door aan het denken wordt gezet.

Filosoferen over levensvragen en thema’s zoals vrijheid, eenzaamheid, angst, je thuis voelen en liefde. Hetgeen wat mij raakt in het boek is dat je jezelf kan verplaatsen in alle personages. Mackesy heeft de personages zo persoonlijk gemaakt door de rol die zij in het verhaal spelen in combinatie met de tekeningen, dat ik denk dat iedereen zich hierin kan verplaatsen. Op deze manier heeft hij een manier gevonden om op een laagdrempelige manier grote onderwerpen bespreekbaar te maken. Hierdoor is het boek denk ik toegankelijk voor mensen vanuit allerlei religieuze) achtergronden en tradities, maar ook voor jong tot oud.

Het boek past goed bij het Instagram-tijdperk door de korte verhalen en doordat je de verhalen niet in volgorde hoeft te lezen. Je kan het boek op elk moment openslaan, de tekeningen en tekst tot je laten komen en het dan laten bezinken. Dit kan je doen voor jezelf, of door er met anderen over te praten en de verbinding op te zoeken die ook in het boek als rode draad naar voren komt. Dit is prettig voor studenten die net als ik studie, werk en een sociaal leven proberen te combineren en moeite hebben met tijd vrij te maken om een periode een boek te lezen.

Ik raad het boek aan voor iedereen die eens op een andere en unieke manier geprikkeld wil worden met levensvragen en dit op diens eigen tempo wil doen.

Marije van der Mik is student en volgt de masters Theology and Religious studies & Gender studies.