Grote Vooroordelen Diner – Ramadan

GVD Blog
27 mei 2019


Editie 2017. Door: Steffenie Dölle

Studentenplatform NEWConnective Amsterdam organiseerde op 20 juni 2017 i.s.m. de Turkse moskee Camii Kuba Stisccan in Amsterdam-Noord het jaarlijkse Grote Vooroordelen Diner- Ramadan editie. NEWConnective is een platform gericht op studenten en organiseert activiteiten rondom zingeving, diversiteit en dialoog. Studente Steffenie Dölle nam deel aan het evenement en schreef er een verslag over.

GVD: Het Grote Vooroordelen Diner. Die naam roept van alles op. Vragen, voornamelijk, en misschien hier-en-daar een vooroordeel. Tijdens een iftar verbreken moslims hun vasten in de Ramadan. Studenten uit alle windstreken, levensbeschouwingen en voorzien van allerlei vooroordelen, waren aanwezig en gingen aan een tafel vol heerlijke iftar-lekkernijen met elkaar in gesprek.

“Welkom!”, waren de eerste woorden die mij toe werden geroepen toen ik mijn voet over de drempel van de STISCCAN moskee in Amsterdam Noord zette. “Je mag doorlopen naar de ruimte op de binnenplaats”. In gedachte volgde ik de route die aangewezen werd. “Knap”, dacht ik. “Ik word al chagrijnig bij de gedachte aan een halve dag zonder eten – laat staan een hele zomermaand zonder eten én drinken”. Iemand welkom heten in die toestand zou er weinig hartelijk uit zijn gekomen. 

Ik liep een ruimte binnen die van buitenaf leek op een grote chalet. Het rook er naar hout en de oosterse bankjes achterin de ruimte riepen een gezellige sfeer op. Zoals gebruikelijk in de moskee trok ik mijn schoenen uit. Langzaam bij beetje druppelden ook de andere schoenloze gasten binnen. Met ruim 30 mensen zaten we samen. Riekje, van New Connective, opende de avond met de vraag “waar denken jullie aan bij het woord ‘dominee’?”. Termen als ‘man’, ‘oud’, ‘bril’, ‘streng’ en ‘belerend’ werden op tafel geworpen. Met een grijns hoorde ik de vooroordelen aan, wetende dat Riekje (wiens verschijning aan geen van de termen voldoet), dominee is. Conclusie: vooroordelen hebben we allemaal. 

Vervolgens deden we onder begeleiding van Nora, ook van NEWConnective, de Grote Vooroordelen Quiz over de verschillende levensbeschouwingen in de wereld. Vragen als “kan een moslim ook humanist zijn?” en “wat is een Bar Mitswa?” (een van de mogelijke antwoorden: een bar waar je lekkere Joodse koffie kunt drinken) passeerden de revue. Soms moesten we lachen, soms waren de vragen moeilijk, maar er kon maar een student de winnaar zijn. Die won een boekje van Loesje hoe je de wereld kunt verbeteren.

Enige minuten en prachtige liedjes van singer-songwriter Sevval Kayhan later vormden we de opstelling waarin het diner plaats zou vinden, met de opdracht eerst eens op te schrijven wat we gemeen hebben. Ik schoof aan tafel bij twee mannen en drie dames. Later kwam ik erachter dat ik vergezeld werd door drie moslims, vijf mystieke mensen, één autist, vier feministen, vijf maan-liefhebbers, 3 kattenmensen en vijf theedrinkers (zonder suiker). Wie had dat ooit geweten.


De klok staat 10 over 10 en plots roept er iemand: “het is tijd!”. De gebedsoproep ter inleiding van de iftar werd gezongen en ritueel begonnen we eerst met het eten van een dadel. Want dat deed Mohammed ook, toen hij voor het eerst de Ramadan voltrok.


Onder het genot van een heerlijk diner konden de gesprekken beginnen. Er was een ontspannen sfeer waardoor ik het gevoel had dat alles besproken kon worden (heel anders dan bij sommige kerstdiners, waarbij er standaard ruzie ontstaat over thema’s als dierproeven, vluchtelingen en de erfenis). Onze gesprekken gingen over eerlijke kansen op de arbeidsmarkt, bidden, het al dan niet bestaan van een hogere macht en over bekeringen. Nog interessanter dan de inhoud van deze thema’s was dat er in de veelheid van verschillende meningen eenheid ontstond. Alsof wij met onze schoenen ons oordeel bij de voordeur hadden achtergelaten.

Aan het einde van de avond ruimden we gezamenlijk op. Tijdens de Ramadan geldt dat men extra spaarzaam omgaat met voedsel: alle left-overs werden daarom ingepakt om aan mensen weg te geven die het minder goed hebben. We wisselden telefoonnummers uit en besloten de avond met een bijzonder gevoel: vooroordelen hebben plaatsgemaakt voor kennis

Gemaakt door: Nora Asrami
Nora werkt sinds eind 2015 bij NEWConnective als programmamaker (en islamologe). Zij studeerde Arabische Talen en Culturen aan de Universiteit Utrecht, volgde een master Islam in de Moderne Wereld aan de UU en UvA, en Internationale Betrekkingen (UU). Voorheen werkte ze als bureaumedewerker bij Islam en Burgerschap, was ze bureaucoördinator bij Contactorgaan Moslims en Overheid en onderzoeker en projectcoördinator bij het Dominicaans Studiecentrum voor Theologie en Samenleving. In en buiten haar werk om is ze betrokken (geweest) bij verschillende projecten rondom interlevensbeschouwelijke dialoog en jongeren- en vrouwenemancipatie.

Wat is jouw levensfilosofie?
"Vanuit huis heb ik de islam meegekregen als mijn grond en het kader van waaruit ik de wereld inkijk en leer met anderen samen te leven. Nieuwsgierig naar mijn islamitische wortelen ben ik Arabisch en islam gaan studeren. Dit groeide uit tot een rode draad door mijn gehele loopbaan; mijn geloof inspireert mij om de verbinding te zoeken tussen dat wat voor mij 'eigen' is, mijn islamitische en Marokkaanse-Nederlandse wortelen, en de diverse wereld om mij heen. Verschillende islamitische bronnen inspireren mij hierin, zoals de Korantekst (49:13) 'O mensheid, Wij hebben jullie geschapen uit een man en een vrouw en Wij hebben jullie tot volken en stammen gemaakt, opdat jullie elkaar leren kennen.’ en een uitspraak van Profeet Mohammed: ‘De gelovige is als een dadelboom; zijn wortelen stevig geankerd in de grond, zoete vruchten afgevend aan zijn omgeving en zijn kruin reikend naar de hemel.’ Ik lees hierin zowel een oproep om in een wereld van diversiteit ‘de ander’ te ontmoeten en te leren kennen als dat het islamitisch geloof onlosmakelijk verbonden is met maatschappelijke betrokkenheid. Zowel als moslim en als islamoloog ben ik geïnteresseerd in de ontwikkelingen rondom islam en moslims in Nederland en heb ik een groot hart voor verbinding zoeken en maken tussen mensen van verschillende achtergronden. Dit inspireert mij ook in mijn werk als programmamaker bij NEWConnective: ontmoetingen tussen studenten van verschillende levensbeschouwingen organiseren om op zoek te gaan naar verbinding, met oog voor ieders eigenheid. In de ontmoeting met de ander leer je niet alleen de ander te kennen, maar ook jezelf.

Wat is het wijste dat je tot nu toe hebt geleerd?
‘No man is an island, entire of itself.’ (John Donne)