Vasten: een persoonlijk verhaal

Beste lezer. Bij deze een persoonlijke verhaal over mijn interesse voor vasten. 

Sinds mijn jeugd heb ik al veel interesse in eten. Vroeger wilde ik kok worden. Nu zie ik voeding meer als een primaire levensbehoefte: de behoefte om mijn lichaam te voeden en gezond en sterk te maken (en houden). Vooralsnog heb ik een grote passie voor koken.

Zo ben ik er altijd op uit om nieuwe voeding te ontdekken en te kijken wat die voeding met mijn lichaam doet. Daarbij hoort ook diëten. Onder een dieet versta ik een bewuste keuze voor een specifieke soort voeding om inzicht te krijgen in de voordelen (of nadelen) daarvan voor mijn gezondheid. Ik vind het leuk om met mijn voedingspatronen te experimenteren en mijzelf uit te dagen. Zo eet ik bijvoorbeeld af en toe een maand lang geen toegevoegde suikers.

Momenteel is mijn grootste uitdaging mijn veganistische dieet. Daar stap ik soms juist ook van af onder het mom van zo gevarieerde mogelijk eten (en niet het “te krampachtig zijn” in mijn dieetwensen). 

Vasten als Detox

Een bijzondere vorm van diëten die mij sinds een aantal jaren interesseert is vasten. Mijn interesse ontstond doordat ik mijn lichaam wilde ontgiften. Dat deed ik door enkel smoothies en soep te eten (ik kan beter zeggen drinken… maar kauwen is en blijft belangrijk). Een dieet gebaseerd op alleen maar sap en soep is ook een vorm van vasten. 

Ik nam voeding vaak voor lief: het is er gewoon altijd wanneer ik het wil hebben…

Mijn interesse in vasten werd groter doordat ik mij realiseerde dat het in deze westerse maatschappij erg makkelijk is om voeding te kopen en eten. Dat leidde ertoe dat ik me steeds bewuster werd van mijn eigen relatie tot voeding. Ik nam voeding vaak voor lief: het is er gewoon altijd wanneer ik het wil hebben… Ik wilde het dus wel een keer proberen om niet te eten en te kijken wat het effect daarvan was (ik dronk alleen water en thee voor een dag). 

Vasten leid in eerste instantie tot doorzettingsvermogen.

Tijdens zowel de sapkuren en het helemaal niet eten werd ik me steeds bewuster van mijn snak naar voeding. Toch wilde ik mijn doelen behalen. Ik weet altijd dat mijn lichaam het aan kan. Vasten leid dus in eerste instantie tot doorzettingsvermogen. Voor mij is dat een belangrijke en waardevolle kwaliteit. Daarnaast merk ik dat het vasten zorgt voor gevoeligheid. Die gevoeligheid is allereerste een lichamelijke gevoeligheid. Dat betekent een verminderde energie maar tegelijk ook een intens waarnemen van lichamelijke gevoelens en prikkels. Niet alleen een gevoel van honger maar juist ook een gevoel van aanwezigheid: ik kan mijn lichaam echt ervaren en accepteren in zijn kwetsbaarheid. 

Die gevoeligheid is allereerste een lichamelijke gevoeligheid. Dat betekent een verminderde energie maar tegelijk ook een intens waarnemen van lichamelijke gevoelens en prikkels.

Naast de lichamelijke gevoeligheid beleef ik altijd een emotionele gevoeligheid. Door mijn lichamelijke zwakheid ben ik gevoeliger voor gedachten en emoties. Ik voel… Ik voel echt iets. Alsof ik continu in verbinding ben met mijn gevoel. Ik keer zogezegd meer naar binnen waardoor ik mij beter kan verbinden met mijn zijn: ik ben bewuster was mijn wezen. Ik heb tijd en ruimte om stil te staan bij wat ik beleef. Dat komt ook omdat ik tijdens het vasten minder doe: ik word minder opgeslokt in mijn gebruikelijke patronen van bijvoorbeeld werk en studie.

Tenslotte leiden de gevoeligheden en ervaringen tijdens het vasten vaak tot groei. Misschien kan ik het wel spirituele groei noemen. Ik ben namelijk meer in contact met mijzelf en met mijn positie ten opzichte van de wereld. Het boek The Transformational power of Fasting (2012) beschrijft:

“For when we fast we are engaging in a multidimensional process filled with myriad ramifications for who we are and how we live.”

Dat proces gaat voor mij vaak gepaard met dankbaarheid. Mijn relatie tot voeding is dan vaak allang niet meer het uitgangspunt van vasten. Al moet ik zeggen dat mijn radars tijdens het vasten 100% aanstaan en ik opeens overal eten ruik en zie… Voeding is overal… En dat is maar goed ook want het is een primaire levensbehoefte. Daarom besteed ik ook graag liefde en aandacht aan mijn voeding. Ook al is dat door even niet te eten. 

Tenslotte wil ik nog opmerken dat ik door het vasten veel tijd over heb. Eten kopen, maken en uiteindelijk opeten kost veel tijd. En die tijd maak en neem ik graag (ik ben een zeer langzame eter…). Die tijd die ik daar nu niet aan spendeer kan ik gebruiken om te mediteren, lezen, en uit te rusten (even tijd voor mijzelf). 

Bijzonder om te weten dat er zo veel mensen tegelijk aan het vasten zijn.

Mijn meest recente vastdag is een dag meedoen met de ramadan. Bijzonder om te weten dat er zo veel mensen tegelijk aan het vasten zijn. Dat zorgt ook voor verbinding. Hoewel mijn motief voor vasten misschien anders is, (er zullen vast ook gelijkenissen zijn) hebben we één ding zeker gemeen: het breken van het vasten is iets om naar uit te kijken. Voeding is nog nooit zo lekker geweest als na het vasten. Mijn waardering en dankbaarheid is altijd groots (en groter wordend na elke ervaring met vasten). 

Ik kan het iedereen aanraden eens te doen. Ga er wel bewust mee om! Vasten is niet zomaar iets… Ik kan aanraden om je eerst een beetje in te lezen. Een bijzonder boek over vasten is bijvoorbeeld The Transformational power of Fasting van Stephen Harrod Buhner (2012).

Ik zelf ben ook nog lang niet uitgeleerd over vasten. Gelukkig maar…

Veel plezier en inzicht toegewenst!

Groetjes,

Noah, Stagiair spiritual care counselor NEWConnective