Vooroordelen avond, impressie

GVD, WAT EEN MOOIE AVOND.

Het is woensdagavond 19 september rond 17.30 uur. De zon staat laag en er schijnt een warme gloed door de ramen. Gezichten worden verlicht, harten misschien ook. Er klinkt een gezellig gekakel en mensen staan in kleine groepjes verdeeld door de ruimte. Vanavond komen studenten samen in 3D, de nieuwe ruimte op de VU voor Dialoog, Debat en Diversiteit. ,voor het Grote Vooroordelen Diner (GVD), georganiseerd door NEWConnective. Doel van de avond: medestudenten die je in je dagelijks leven misschien niet zo snel ontmoet, werkelijk ontmoeten tijdens een lekkere maaltijd. Er zijn ruim veertig studenten met allemaal een eigen verhaal, een andere afkomst, persoonlijk ervaringen en individuele opvattingen. Bij binnenkomst krijgt iedereen 2 briefjes met de vraag een vooroordeel op te schrijven waarvan je voelt, weet of denkt dat een ander het over jou heeft. Een greep uit de reacties:

“terrorist”

“Je bent zeker tot de Islam bekeerd voor een man”

“Waarom ben jij lesbisch? Je bent toch niet lelijk?”

“Als migrant kan je vast niet skiën.”

“Mensen houden hun tas extra goed vast als ik naast ze kom zitten in de tram.”

Op het tweede briefje wordt een vooroordeel naar anderen opgeschreven. Ook daar blijkt iedereen ruim ervaring in te hebben:

“MBO-ers zijn dom.”

“Gelovigen zijn niet ruimdenkend.”

“Vrouwen zijn niet goed in sport.”

“All Jews hate Muslims.”

Nora Asrami (programmamaker bij NEWConnective) opent de avond door met de deur in huis te vallen en een aantal van de opgeschreven vooroordelen voor te lezen. De toon van de avond is gezet. We hebben het hier over échte vooroordelen, pijnlijke ervaring en werkelijke confrontatie. Durft iedereen het aan? Wanneer we beginnen met de eerste onderdeel van de avond, blijkt het antwoord een ruimhartig ‘ja’.

Riekje van Osnabrugge (studentenpastor bij NEWConnective) en Juliejet Bakker (Masterstudent aan de VU) vragen iedereen in een cirkel te staan en naar voren te stappen als je jezelf herkent in de volgende uitspraken. Er wordt mild begonnen: “stap naar voren als je in een stad bent geboren”. Maar al snel wordt het persoonlijker: “stap naar voren als je ooit hebt gevoeld dat je gediscrimineerd werd vanwege je afkomst, gender, geaardheid, religie of levensstijl”. Iedereen stapt naar voren. We kijken elkaar aan. Er klinken ongemakkelijke giechels en keelgeschraap, alsof we allemaal onderdrukken om te zeggen: “zij ook?!, hij ook?!”. Weer iedereen stapt naar voren als Juliejet vraagtof je wel eens bang bent.  De sfeer wordt weer luchtiger wanneer zeker de helft van de studenten naar voren stapt als het gaat over single zijn. Wellicht leert men elkaar hier ook nog op een andere manier kennen.

Even later is het een wirwar van mensen in de gezellig aangeklede ruimte. “Ga bij degene staan waarvan jij denkt dat hij of zij goed is in sport”. Iedereen haast zich naar de atletisch ogende meisjes en gespierde jongens. “Ga staan bij iemand van wie je vermoedt dat die actief is op Tinder. Gêne en gegiechel strijden om voorrang. Is het lastiger om een vooroordeel te hebben over iemands liefdesleven dan over iemands levensovertuiging?

Hierna is het tijd voor het werkelijke diner: een buffet van vegetarisch en veganistisch eten. Hiervoor is heel bewust gekozen door NEWConnective, een ieder moet het kunnen eten, ongeacht spijswetten, morele overtuigingen of allergieën. Aan die keuze ging bij de organisatie een levendige discussie, inclusief vooroordelen, vooraf. “Vlees zal worden gemist”. “Niet-Moslims eten ook gewoon Halal-vlees”. “Een plantaardig dieet is het beste voor mens en natuur en iedereen moet daar eens kennis mee maken”.  De praktische overwegingen wonnen het uiteindelijk in het keuze makingsproces. En het moet gezegd: iedereen heeft gesmuld en de meesten schepten vaker op dan eens.

De regels die tijdens het diner gelden zijn simpel: we laten elkaar in de waarden, wat hier binnen besproken wordt komt niet verder dan deze vier muren, we waarborgen met elkaar de veiligheid en we zitten aan tafel bij mensen die we nog niet kennen. Elke tafel is voorzien van een opdracht, waardoor de gesprekken gemakkelijk op gang lijken te komen: stel je voor met de identiteit waarbij je je nu het meest thuis voelt.

Aan elke tafel klinkt iets anders: Ik ben Moslim, Ik ben Student. Ik ben Dochter. Ik ben Vrouw. Ik ben Homo. Ik ben  Zanger. Ik ben Boeddhist. Het is werkelijk indrukkend, zó anders en toch samen aan tafel om de ander te ontmoeten. “Hoe denk je over homoseksualiteit, vanuit je geloof?”, “geloof je als atheïst echt helemaal nergens in?” Deelnemers stellen hun tafelgenoten dappere vragen die om eerlijke antwoorden vragen.”Hoe is dat, in je eentje met een hoofddoek op, in een verder a-religieuze omgeving?  Bij de tweede opdracht: “zoek zoveel mogelijk onderlinge overeenkomsten”, klinkt veel gelach van herkenning

De tafelgesprekken krijgen een korte onderbreking als zanger Wasim Arslan twee akoestische Syrische liederen zingt, begeleid door zijn goede vriend en collega Lex op gitaar. Op z’n Hollands wordt er door een enkeling verlegen en uit de maat mee geklapt.

Tijdens de Marokkaanse thee, koffie en chocolade ter afsluiting van het diner, maakt Niki van Houten (humanistisch lifecounselor en programmamaker bij NEWConnective) de balans van de avond op Welke overeenkomsten ontdekten de studenten vanavond onderling én welke inzichten zijn opgedaan? Na wat gekrabbel op een post-it komt uit elke hoek een enthousiast geluid: “Broederschap is voor ons, Boeddhist, Christen, Moslim, allemaal belangrijk”, “We zijn allemaal nieuwsgierig elkaar beter te leren kennen en durven daarbij ook kritisch te zijn”, “We werken en studeren allemaal in de zorg”, “We zijn allemaal vrouw… behalve hij”. Met hard gelach wordt deze mooie avond afgesloten, maar het duurt nog zeker een uur voordat alle studenten het gebouw hebben verlaten. Het is veel te fijn om nog even na te praten met je nieuwe kennissen.

De mooiste reacties en inzichten van de avond vind je vanaf nu op onze facebookpagina. Mis het niet!

Ad Valvas schreef ook een stukje over ons GVD. Je leest het hier .